Bachantka chwytająca winne grono z ręki satyra

Widzimy tu jedną ze scen z bachanaliów, starożytnych uroczystości ku czci Bachusa, wypełnionych tańcem, pijatykami i orgiami. Rzeźba przedstawia śmiejącego się satyra, który trzyma w pasie nagą kobietę. Ma ona długie włosy, jakby rozwiane w tanecznym szale. Bachantka chwyta partnera za szyję. Satyr trzyma w drugiej ręce kiść winogron, które zbliża do ust menady. To gest o podtekście erotycznym.

Być może rzeźba była wzorowana na marmurowej grupie o tytule Accipe daque (łac. Przyjmij i daj), autorstwa XVIII-wiecznego wybitnego francuskiego rzeźbiarza, Étienne'a Maurice'a Falconeta. Stanisław August miał ją w swojej kolekcji. Była jednym z cenniejszych obiektów w jego zbiorze.

Rzeźba z piaskowca stoi na tarasie południowym Pałacu na Wyspie. Była w tym miejscu już w 1777 r. Jej wykonanie przypisuje się Janowi Chryzostomowi Redlerowi, jednemu z najważniejszych przedstawicieli warszawskiej rzeźby rokokowej. Rozmiary rzeźby wskazują, że mogła być przeznaczona do większej rezydencji Stanisława Augusta, np. do Zamku Ujazdowskiego.